Choroba Osgooda- Schlattera należy do grupy chorób zwyrodnieniowo-przeciążeniowych (tzw. entezopatii) i dotyczy zmian w obrębie przyczepu piszczelowego więzadła rzepki. Schorzenie to występuje wśród młodzieży w wieku nastoletnim, a zwłaszcza wśród dzieci aktywnie uprawiających sport. W trakcie aktywności fizycznej na skutek ciągłego przeciążania guzowatości kości piszczelowej przez pracujące więzadło właściwe rzepki dochodzi do mikrourazów, które prowadzą do powstania miejscowego stanu zapalnego. Pierwszym objawem zgłaszanym przez dzieci mogą być dolegliwości bólowe kolan lub jednego kolana lokalizujące się w rejonie podrzepkowym, a także obrzęk, nadmierne ucieplenie i zaczerwienienie skóry wspomnianej okolicy
Choroba Osgooda-Schlattera – diagnostyka
Podstawą procesu diagnostycznego jest prawidłowo zebrany wywiad z pacjentem. W gabinecie chory będzie skarżył się na dolegliwości bólowe w okolicy podrzepkowej, które się nasilają w trakcie aktywności fizycznej oraz bezpośrednio po niej. Podczas badania fizykalnego miejsce przyczepu piszczelowego więzadła właściwego rzepki będzie bolesne palpacyjnie, a dolegliwości bólowe mogą nasilać się przy czynnym wyproście kończyny w stawie kolanowym. „Złotym standardem” w diagnostyce choroby Osgooda-Schlattera jest zdjęcie RTG kolana, zwłaszcza projekcja boczna. Wśród młodzieży, u której doszło już do zmian przeciążeniowo-zwyrodnieniowych będzie widoczne uszkodzenie okolicy guzowatości piszczeli. Dodatkowo lekarz w poradni może jako badanie dodatkowe wykonać USG, które pozwala uwidocznić obrzęk świadczący o toczącym się stanie zapalnym. Można również wykonać badanie rezonansu magnetycznego (MR) uwidaczniające wyjątkowo dokładnie zmiany zachodzące w tkankach miękkich.
Choroba Osgooda-Schlattera – leczenie i rehabilitacja
Podstawą leczenia choroby Osgooda-Schlattera jest ograniczenie aktywności fizycznej oraz włączenie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w formie doustnej lub miejscowo w postaci żelów/ maści. Oprócz tego w celu przyspieszenia procesu regeneracji warto wprowadzić regularne zimne okłady przez okres 15-20 minut w odstępach co 2-3 godziny, ćwiczenia rozciągające mięsień czworogłowy uda, a w niektórych przypadkach zastosować ortezę unoszącą rzepkę. W skrajnych przypadkach kiedy dochodzi do wydzielania się fragmentów kostnych w okolicy więzadła właściwego rzepki, koniecznością może się okazać leczenie operacyjne, lecz jest one do rozważenia dopiero po zakończeniu wzrostu kostnego.
Choroba Osgooda-Schlattera – jak uniknąć kontuzji w przyszłości?
Podobnie jak w przypadku wszystkich innych kontuzji związanych z uprawianiem sportów, podstawą profilaktyki choroby Osgooda-Schlattera jest prawidłowa rozgrzewka przed aktywnością fizyczną oraz odpowiednie ćwiczenia rozciągające po jej zakończeniu .
